Forum www.pdspds.fora.pl Strona Główna www.pdspds.fora.pl
Przepustka dla szczęścia - Forum o powieściach
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy    GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Co to jest PDS?

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.pdspds.fora.pl Strona Główna -> To co najważniejsze w PDS
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
PDS
Administrator



Dołączył: 27 Cze 2013
Posty: 92
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 23:11, 08 Lip 2013    Temat postu: Co to jest PDS?

Przepustka dla szczęścia - to tytuł powieści, która przedstawia losy różnych ludzi. Ci ludzie są bogaci materialnie, biedni uczuciowo i emocjonalnie, lub całkowicie odwrotnie. Ci ludzie marzą o tym, o czym marzymy i my - o szczęściu. Jednak czasami by osiągnąć owe szczęście, które wydaje się być dobre samo w sobie musimy posłużyć się złymi środkami, a jak mawiają cel uświęca środki. Niektórzy bohaterowie powieści starają się podążać za światełkiem w tunelu, bo chcą wyjść z tego zaciemnienia na powierzchnie. Inni starają się wyrwać murom kraty i wyjść wreszcie na wolność. Jeszcze inni chcą wydrapać pazurami w ścianach nadzieję na lepszą przyszłość, ale są też tacy co łopatami zakopują przeszłość, albo topią ją w luksusowym samochodzie, w jeziorze z nadzieją, że nigdy nie wypłynie. Ludzie chcą ukryć swoje brudy, przenieść winę na kogo innego. Zwracają oczy tłumu na występki tych innych, jednak nawet jeśli zatuszujemy swoje winy, to tak jak na kartce zostaje ślad po korektorze tak i w naszej pamięci będzie znamię tego co uczyniliśmy. Dlaczego tak postępujemy? Nie wiem, ale dlaczego postępują tak bohaterowie powieści można się dowiedzieć, wystarczy tylko przeczytać.

Jedni kochają, inni nienawidzą tego samego człowieka. Jedni widzą w nim tylko damskiego boksera, inni widzą w nim najszczersze uczucia, które płyną z serca tego mężczyzny, jego troskę, opiekuńczość . W kolejnym jedni widzą dyktatora, a drudzy chłodnego przystojniaka z zasadami, których należy przestrzegać. Jest też mężczyzna z klasą, oceniany przez niejedną jako zwykły szczeniak z forsą, furą i zawodem poszanowania publicznego.

Kamil, Aleks, Patryk, Darek, Karol, Jacek, Tomasz, Hubert, Fabian, Tyler, Kryspin, Rafał – to już mężczyźni, to ci bohaterowie co skończyli już swoje osiemnaście lat i mają dowody osobiste, ale czy to znaczy, że są nieskazitelni, nudni, poukładani? - niekoniecznie. Oni są po prostu z życia wzięci. Każdy z nich ma inną osobowość, inne wspomnienia i przeżycia, inne zdanie na te same tematy. Każdy z nich postępuje inaczej, ale wszyscy mają już wypracowaną ideologie. Jednemu była wpajana od dziecka, inny uczył się jej sam lub podpatrzył na podwórku, a jeszcze inny powiela schematy, tylko jakie?

Są też kobiety – Majka, Julia, Natalia, Marta, Sabina, Agata. One też mają już osiemnaście lat i dowody osobiste, ale czy to znaczy, że osiągnęły szczyt stabilizacji i bezpieczeństwa w ramionach swoich wybranków, albo rodzin? - w życiu nie ma pełni szczęścia, pełni bezpieczeństwa i całkowitej stabilizacji, nasze bohaterki też togo nie zaznają, choć do tego dążą z całych sił i pragną tego jak niczego innego na świecie. Jak odnajdą się w roli matek, żon, a być może i kochanek? Czy każda z nich zaakceptuje to jakie zasady wyznaje jej mąż, jakie ma przyzwyczajenia, oczekiwania?
Jest też grono nastolatków – Witek, Damian, Sebastian, Bartek. Oni mają naście lat, naście pragnień, naście dróg do wyboru i kilkaset wspomnień, które urywają się echem w ich głowie i tworzą to kim się stali, a to co teraz się dzieje tworzy to kim będą. Są to jeszcze dzieciaki z dorosłymi problemami. Pierwszy boryka się z biedą, drugi z patologią, trzeci z hermetycznością, czwarty z samotnością.

Są też nastolatki – Dominika, Chantelle, Amanda, Katherine, Małgorzata, Angelika, Anna, Karolina. One mają naście lat, za sobą kilka związków, albo zero doświadczeń z mężczyznami. Mają też fatalne wzorce do naśladowania i czerpania z nich wiedzy. Niektóre z nich się przyjaźnią, inne wręcz przeciwnie. Niektóre są zmuszone radzić sobie same i szybciej dorosnąć, inne pozostają niewinnymi dziećmi na trochę dużej niż powinny.
W historii są też postaci drugoplanowe i dzieci... Dzieci, które w brew pozorom najbardziej cierpią i najwięcej widzą. Tylko gdzie mają znaleźć oparcie? W siostrach i braciach? W rodzicach? W obcych? W przyjaciołach? Czy tak jak niektórzy mężczyźni w dzieciństwie, ci mali chłopcy podpatrzą swoich tatusiów, wujków. A dziewczynki matki i ciotki?

Powieść jest niczym serial (od części "Pierwsze kroki" do części "Fura, skóra, szacunek... róże, na rurze..." z nią włącznie). W tych częściach chwili zakończenia jednego wątku, pojawia się następny i zaskakuje bardziej niż poprzedni. Czasami prowadzone są dwie sprawy na raz. Pojawiają się miłość, zdrada, śmierć. Wiążą się jedni, inni się rozstają. Jedni umierają, drudzy zapewniają im tą śmierć lub przy niej są bo tak wypada. Od części "Rozstania i powroty, śluby i rozwody..." PDS ulega jednak zmianie, wielkiej zmianie. Ta część ma swój początek i zakończenie, a kolejna jest już nową historią, nową powieścią. Bohaterowie są tacy sami, ich świat wciąż gna do przodu, postaci mają takie same imiona, charaktery, takie same poprzednie przeżycia. To co w poprzednich ebookach nie znika, ale nie ma obowiązku ich czytania by zrozumieć daną część. Dzięki temu każdy z czytelników może znaleźć coś dla siebie, a my unikamy tworzenia tasiemca typu "Moda na sukces".

Przepustka dla szczęścia to jednak nadal zbiór uczuć, emocji, ludzi. To kilka historii, które połączyły się w jedną za sprawą nieprzewidywalnego losu, chaosu i zamętu, dlatego nadal widnieje pod szyldem PDS. Do wielu sytuacji bohaterowie doprowadzili sami, na jeszcze inne nie mieli wpływu. To podobnie jak my... czasem sami zapewniamy sobie życie pod górkę, innym razem to wiatr nam utrudnia drogę, kolejnym razem sami robimy sobie z górki, by wreszcie ktoś nas popchnął i byśmy spadli, albo wręcz przeciwnie, pomaga nam – pożycza rower.

Kto z bohaterów jest dobry, a kto zły? Nie wiem, bo chyba nie da się tak ocenić. Każdy z nich ma w sobie trochę dobra i trochę zła, tak jak my – ludzie. Nigdy nie jesteśmy w pełni dobrzy, czy w pełni źli, zawsze jest trochę tego i trochę tamtego, jednak to proporcje tych dwóch przypraw (dobra i zła) zapewniają nam opinie u innych, uniemożliwiają monotonie i nadają nam charaktery. Pytanie tylko, która z tych przypraw przepełnia nas bardziej?


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.pdspds.fora.pl Strona Główna -> To co najważniejsze w PDS Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin